Lieve kleine vriend,Ik zou je zo graag willen beschermen,tegen verdriet en pijn.Ik doe er alles aan,maar soms is er iets wat ik niet kan veranderen.Zoals vandaag.Je beste vriend,je steun en toeverlaat,je rots in de branding,je zon op donkere dagen,verandert van school.Zoveel pijn. Zoveel verdriet.In jou.En in mij.Ik huil mijn bittere tranen,omdat ik het zo graag... Lees verder →
De mama-leerkuil: hoe scherven geluk brengen... ❤️ Een glas gaat om... Per ongeluk. Omdat mijn zoontje iets wil tonen in het boekje van Mini-Europa waarin we bladeren. Uit enthousiasme dus.En uit betrokkenheid. Het glas is stuk.Het boekje nat.En ik geschrokken.Bang voor het rondvliegen glas in mijn richting. Mijn zoon roept: "Oh neen!"Ook hij is geschrokken.En... Lees verder →
Lieve mama, Je ziet dat ik de fles melk laat vallen,maar zie je ook dat ik het zelf probeerde zodat jij kon verder lezen? Zie je hoe hard ik mijn best deed? Je hoort de scheldwoorden die ik roep naar broer,maar begrijp je ook dat ik je probeerde helpen, zodat hij zou doen wat jij... Lees verder →
Neen is ja tegen een andere behoefte... "Ik wil niet naar dat kasteel!" Hij stampvoet en schreeuwt dat hij niet in de auto stapt. Nu is het zover. We pakken onze spullen in. En dan krijgen we dit. Ik onderdruk mijn eerste neiging: argumenteren en uitleggen. "We hebben al tickets. Ik heb het nog zo... Lees verder →
“Ik ga een half uurtje vroeger vertrekken”, zei ik tegen mijn man. Ik wou op tijd zijn voor de workshop “Ik (k)en mijn plaats”, die ik zou geven met mijn vriendin Veronique van Vé - Horse Powered Coaching. Zijn uitroep: “Zo vroeg?!” triggerde iets in mij, waardoor ik stamelde: “Laat maar. Ik vertrek wel op... Lees verder →
Mamamagie 